ABD’nin karışık gelen verileri ile ülke ekonomisine ilişkin tutarlı ve kesin bir tablo oluşturmak oldukça zor bir hal aldı. Ünlü yatırımcı Mohamed A. El-Erian’a göre güçlü görünen işgücü piyasası, durağan seyreden gayrisafi yurtiçi hasıla ve zayıf ücret artışları arasındaki zıt gelişmeleri karşılaştırarak mantıklı bir sonuca varmak oldukça güç. Ancak Cuma günü açıklanacak olan Mayıs ayına ait istihdam verisi, ABD ekonomisine ilişkin bütün tabloyu netleştirmeyecek olsa da yine de bazı ipuçları sağlayacak.
El-Erian’a göre, ABD istihdam verisinin 200,000 üzerinde gelmesi ve ücret artışlarında yıllık bazda yüzde 2’nin üzerine ivmelenme görülmesi sadece ABD için değil dünyanın geri kalanı için de olumlu olur.
Veri, ABD istihdamında son yıllarda görülen artışın ekonomiye daha geniş bir fayda sağladığına işaret edebilir. El-Erian verinin tüketimin desteklenmesi ve şirketlere yatırım yapma veya kapasiteyi genişlemeye yönelik güven verilmesi adına önemli olacağını belirtiyor.
Daha düşük bir artışa işaret edecek istihdam verisinin yine de istikrarın sürdüğü sinyali vereceğini ifade eden El-Erian, verinin düşük gelmesinin ekonominin yurtiçi ve yurtdışı faktörlerden etkilenmeyi sürdürdüğünü göstereceğini dile getirdi. Daha da önemlisi ABD’nin yapısal ve daha uzun süreli problemlerle karşı karşıya olduğu sinyali verebileceğini söyledi.
El-Erian şu değerlendirmeyi yaptı:
“Bu durum teknoloji inovasyonlarının çalışanlar üzerindeki negatif etkilerini yansıtabilir. Buna örnek olarak işlerini makinelerle girdikleri yarışta kaybedenler gösterilebilir. Öte yandan arzın küreselleşmesi ve dünyanın geri kalanında üretim verimliliğin artması işgücü fiyatlarını aşağı çeken etkenler arasında yer alıyor.
Bu da ABD’de kar beklentileri üzerinde aşağı yönlü baskı yapıyor. Bu senaryoda istihdam verisinde birkaç kazançlı işe çok sayıda düşük getirili pozisyon eşlik eder. Büyüme hayal kırıklığı yaratmaya devam eder ve gelir eşitsizliği yakın zamanda aşılamaz. Daha da kötüsü ABD’nin istihdam yaratımı ve ücret artışları yetersiz seyri sürdürür. Bu da ABD’nin yapısal durağanlığa girdiğine yönelik nosyonu destekler.
Yapısal durağanlık ekonominin sürekli olarak tarihi kapasitesinin altında faaliyet göstermesinin yanında gelecek kapasitesinde de düşüş görmesi anlamına geliyor.
